بوستان سعدي
«بوستان» سعدي يا «سعدي نامه» نخستين اثر سعدي شاعر و حکيم نامدار ايراني است که کار سرودن آن در سال ۶۵۵ هجري قمري پايان يافته است.
شيخ مصلح الدين سعدي شيرازي اين اثر را در زماني که در سفر بوده است، سروده و هنگام بازگشت به شيراز آن را بر دوستانش عرضه کرد. اين اثر در قالب مثنوي و در بحر متقارب سروده شده است، و از نظر قالب و وزن شعري حماسي است هر چند که از نظر محتوا به اخلاق و تربيت و سياست و اجتماعيات پرداخته است. ويژگي مهم اين اثر رواني و سادگي زبان آن در کنار مفاهيم عميق‌اخلاقي حکمي است که شيخ شيراز در ضمن حکايات به آنها اشاره مي‌کند.
